Diagnoza INPP
Czym jest diagnoza INPP?
Wiele problemów z czytaniem, pisaniem, ortografią, matematyką, koncentracją, obniżonymi osiągnięciami i zachowaniem ma swoje korzenie w niedojrzałym rozwoju sprawności fizycznej, która wspiera wiele aspektów uczenia się.
Terapeuci INPP są w stanie przeprowadzić szczegółową ocenę rozwoju fizycznego dziecka na podstawie oceny ogólnej koordynacji i równowagi potrzebnej do utrzymania prawidłowej postawy, koordynacji i zdolności do usiedzenia w miejscu oraz do zapewnienia prawidłowych ruchów gałek ocznych, które dziecko potrzebuje do nauki czytania, pisania, kopiowania, łapania piłki i wielu innych czynności uczonych w szkole.
Korzystając ze standardowych nieinwazyjnych testów medycznych nie tylko możemy określić, gdzie są obecne oznaki niedojrzałości, ale możemy również zaoferować skuteczny program naprawczy w zakresie stymulowania rozwoju dojrzałych umiejętności motorycznych.
Specyficzne trudności w uczeniu się mogą mieć liczne przyczyny społeczne i edukacyjne, ale rozwój motoryczny (ruchowy) stanowi podstawę każdego aspektu uczenia się, począwszy od ruchów gałek ocznych potrzebnych do czytania, koordynacji ręka-oko potrzebniej do pisania, sekwencjonowania potrzebnego do odczytywania tabel oraz uczenia się dni tygodnia i miesięcy, skończywszy na świadomości przestrzennej biorącej udział w rozwiązywaniu niektórych problemów matematycznych i mającej wpływ na interakcje społeczne. Gdy te problemy zostaną usunięte dzieci mogą zacząć realizować się i odnosić sukcesy.
Niedojrzałość neuromotoryczna
Termin niedojrzałość neuromotoryczna (neuromotor immaturity - NMI) odnosi się do pominięcia jakiegoś etapu rozwoju dziecka lub zatrzymania rozwoju na wczesnym jego etapie. Każdy przeciętny, donoszony noworodek rodzi się ze zbiorem pierwotnych odruchów, które są hamowane lub kontrolowane przez wyższe ośrodki w mózgu w pierwszym roku życia. Jeżeli nie zostaną one wyhamowane w odpowiednim czasie, to pozostaną aktywne w ciele i mogą zakłócać rozwój różnych funkcji: równowagi, kontroli motorycznej, funkcjonowania wzroku i słuchu, koordynacji ręka-oko, umiejętności percepcyjnych i wielu innych. Może to prowadzić do objawów behawioralnych, takich jak: frustracja, nadpobudliwość i nadwrażliwość, brak równowagi pomiędzy zdolnościami i osiągnięciami. W miejsce zanikających w pierwszym roku życia odruchów pierwotnych pojawiają się odruchy posturalne, które powinny być w pełni dojrzałe po skończeniu przez dziecko wieku trzy i pół roku.
Według definicji INPP termin niedojrzałość neuromotoryczna oznacza występowanie zbioru przetrwałych odruchów pierwotnych powyżej szóstego miesiąca życia (ostatecznie powyżej 12 m.ż.) w połączeniu z brakiem lub niedojrzałością odruchów posturalnych powyżej wieku trzech i pół roku. Oznacza to, że Centralny Układ Nerwowy (CUN) funkcjonuje na poziomie dojrzałości motoryki odruchowej (motoryka odruchowa jest pierwszym etapem rozwoju ruchowego, po nim następuje duża motoryka, a potem dopiero mała motoryka). O opóźnieniu można mówić tylko wtedy, gdy nie występuje uszkodzenie CUN, ani choroba degeneracyjna mózgu.
Symptomy związane z niedojrzałością neuromotoryczną:
- trudności z usiedzeniem w miejscu,
- nadruchliwość,
- słaba postawa siedząca, szczególnie przy stole podczas posiłku lub przy biurku podczas odrabiania lekcji,
- trudności w nauczeniu się samodzielnego ubierania – zapinania guzików, wiązania sznurowadeł, wkładania ubrania w odpowiedni sposób,
- trudności podczas używania noża i widelca,
- problemy z pisaniem,
- niedojrzały chwyt pisarski,
- problemy z czytaniem,
- błędy ortograficzne,
- trudność z łapaniem piłki,
- unikanie sportu lub bardzo dobra sprawność fizyczna, ale unikanie prac pisemnych,
- słaba kontrola impulsów,
- historia przyspieszonego (do 10 miesiąca życia) lub opóźnionego (po 18 miesiącu życia) chodzenia,
- historia opóźnionego rozwoju mowy.
Odruchy
W momencie narodzin dziecko ma minimalną kontrolę nad ruchami swojego ciała. W pierwszych tygodniach życia odruchy pierwotne pojawiają się jako niezależna od woli dziecka reakcja na pewne bodźce. Stopniowo przekształcają się one w bardziej zaawansowane umiejętności motoryczne. Wczesne odruchy zapewniają swego rodzaju trening dla wielu aspektów późniejszego funkcjonowania. Rozwój mózgu niemowląt w pierwszym roku życia powoduje, że połączenia do wyższych partii mózgu stają się silniejsze, a odruchy pierwotne są stopniowo zastępowane przez bardziej dojrzałe wzorce reakcji - odruchy posturalne. Te odruchy posturalne wspierają kontrolę równowagi, postawy i ruchu w środowisku opartym na oddziaływaniu grawitacji. Ich rozwój znajduje odzwierciedlenie w rosnącej możliwości niemowlęcia do kontrolowania swojego ciała, postawy oraz ruchów dowolnych.
Jeśli odruchy pierwotne nie wygasną, a odruchy posturalne nie wykształcą się do czasu, kiedy dziecko osiągnie wiek szkolny, to mogą one kolidować z rozwojem bardziej złożonych umiejętności.
Poszczególne odruchy pierwotne, które pozostają aktywne u dziecka w starszym wieku, mogą mieć wpływ między innymi na:
Jak wygląda diagnoza INPP?
Proces diagnostyczny odbywa się na 3-4 spotkaniach w zależności od ilości danych niezbędnych do diagnozy.
Diagnoza INPP składa się z kilku części:
Wywiad z rodzicami – zebranie dość szczegółowych danych z obszaru zdrowia i rozwoju dziecka przy pomocy kwestionariusza INPP. Warto aby rodzice przynieśli ze sobą informacje od innych specjalistów zajmujących się dzieckiem np. neurologa, logopedy, ortoptysty.
Próby kliniczne – dziecko wykonuje kilkanaście prostych zadań, które mają na celu wykluczenie lub potwierdzenie występowania u dziecka przetrwałych odruchów, a także sprawdzenie jak wygląda jego napięcie mięśniowe, równowaga, koordynacja czy praca oczu.
Testy rysunkowe - dziecko otrzymuje do przerysowania proste wzory geometryczne, które dostarczają dodatkowych danych diagnostycznych. To szczególnie po różnicy w ich wykonaniu, będziemy zauważać zmiany zachodzące w terapii.
Podsumowanie diagnozy i wdrożenie terapii - jest to rozmowa z rodzicami na temat wyników diagnozy i wniosków z nich płynących, wyjaśniających zachowanie. W przypadku stwierdzenia niewyhamowanych odruchów, dziecko otrzymuje krótkie ćwiczenie do domu, które będzie wykonywać codziennie, do wizyty kontrolnej.
Wizyty kontrolne co 8 tygodni- spotkania podczas, których ponawiam próby i testy, sprawdzając postępy dziecka w terapii. Na wizytach dobieramy i zmieniamy kolejne ćwiczenia do wykonywania w domu tak, by wyhamować dane odruchy.
Cennik
| Spotkanie | Cena |
|---|---|
| Diagnoza INPP 3-4 godz. | 500 zł | Wizyta kontrolna 1-1,5 godz. | 200 zł |
